Lekarze

Na dobry serial o lekarzach polski widz czekał od zawsze. I pomimo intensywnych prób TVNu, musi chyba czekać nadal.

Pięć dni: Zniknięcie.

Jest człowiek. I nie ma człowieka.

Przyjaciółki

Wszechpanująca zajebistość na ekranie.

Paradoks

Taki suchar, że aż zapiekanka.

House Husbands

Jest tylko jedna księga właściwego prowadzenia domu i opiekowania się dziećmi. Ta, napisana przez kobiety. 

A teraz musisz zaakceptować to, że moje metody będą inne. 

Cranford (Życie w Cranford, Powrót do Cranford)

Aby ukoić tęsknotę za spokojną, acz buzującą emocjami angielską prowincją – dotarłam do małego, urokliwego miasteczka. Do konserwatywnego, ale dzielnie stawiającego czoła nowoczesności, Cranford, opisanego piórem Elisabeth Gaskell. 

Downton Abbey

Przenieśmy się w miejsce, gdzie wszystko jest uporządkowane, a każda pora oznacza inną czynność. Zaplanowaną, której wykonanie poprzedza stosowne przygotowanie. Witajcie w Downton Abbey.

Mad Men 5

No i niestety. Miało być dobrze, a wyszło… inaczej niż zwykle. Piąty sezon Mad Men wieje nudą, a przede wszystkim dziwnym przeobrażeniem bohaterów, których tak dobrze poznaliśmy przez ostatnich kilkadziesiąt odcinków.

Gra o tron 2

Czekałam z niecierpliwością. Pozwoliłam odleżeć się wszystkim dziesięciu odcinkom – leżakowały w otchłani przepełnionego dysku i dojrzewały. I niby było dobrze, oglądało się płynnie, ale jednak jakiś niedosyt i mętny brak satysfakcji nie dają mi spokoju.

Miasto cudów

Miami – miejsce dla wyszminkowanych kobiet i bogatych mężczyzn. Bardzo bogatych. To także miasto kilku przestępców, zdrad i zbrodni. I wszystko skąpane w nieznośnie jasnym słońcu i błękicie przydomowych basenów.

Nurse Jackie 4

W ramach wakacyjnego nadganiania coraz większych zaległości, w jeden dzień pochłonęłam Siostrę Jackie, sezon 4. Jackie, pomimo trudności – powraca do formy, odradza się jak feniks z popiołów. Aczkolwiek ilość zgliszczy, które pozostawia za sobą wzrasta w tempie geometrycznym…

Miejskie przestrzenie

Wiedeń jak zwykle okazał się piękny i gościnny. No może poza krótkotrwałą nawałnicą. W takich momentach najlepiej schronić się w przytulnym Ursula Blickle Videolounge w Kwartale Muzeów. Czerwcowe wideo miesiąca (Kader Attia, History of Reappropriation: architecture as a stake) okazało się najsłabsze w ciagu ostatnich trzech miesięcy (kwiecień: Jordan Wolfson - Animation, masks i maj:  Meine Kunst kriegt hier zu fressen- Hommage an Max Beckmann Juliana Rosefeldta). Kader Attia próbuje coś opowiedzieć, ale niestety nie wie, jak.

gazometry tuż przed oberwaniem chmury

Dwa odcienie zbrodni

Zachęcona dość pozytywnymi recenzjami, paroma nagrodami i Timem Rothem w roli głównej– dałam się skusić. Lie to me. Cały pierwszy sezon na dysku, zwarta i gotowa liczyłam na dobrą rozrywkę i płynnie wchodzące seanse. Jakże jednak wielkie było moje rozczarowanie! Opowieść o zespole specjalistów od mikroekspresji, współpracujących z policją i FBI okazała się nudnym i irytującym niestety gniotem. 

Prawo Agaty

I znowu wielkie miasto. I znowu prawnicy. No może nie tak znowu, bo Magda M. skończyła się już dobrych kilka lat temu. Teraz nową twarzą warszawskiej adwokatury jest trzydziestokilkuletnia Agata Przybysz. Od niedawna singielka. W wyniku niefortunnego romansu, zostaje oskarżona o malwersacje finansowe, przez co musi sprzedać mieszkanie (wartość ok. 800tys.), samochód i zlikwidować lokatę. Wszystko po to, aby spłacić wierzyciela i uniknąć sądu dyscyplinarnego. W tym czasie zły-były szef obdzwania całą Warszawę, aby Agata nie mogła znaleźć pracy, zatem dziewczyna, wraz z dwójką, znajomych zakłada własną kancelarię. I wtedy wszystko się zaczyna.

Zdążyć przed niepamięcią

Najpierw ucierpią wyższe funkcje mentalne: orientacja, inteligencja, intuicja. Mowa stanie się nonsensowna. Doświadczy pan halucynacji, paranoi, urojeń. Powszechna jest depresja i stany lękowe. Nastąpi sztywność mięśni, drgawki, utrata mowy i pamięci. W końcu nie będzie pan w stanie wykonać najprostszych czynności i będzie wymagać 24godzinnej opieki. Pojawią się okresy utraty przytomności trwające kilka dni lub tygodni – aż do zgonu. 

<spoiler>

Bardzo straszny świat, jeszcze gorsi ludzie i dinozaury

Zawsze wiedziałam, że czyste powietrze szkodzi. Poprzedni weekend spędziłam w Tatrach, zamiast w zadymionych krakowskich kawiarniach, więc mój organizm przeżył szok i zaprotestował. Od tego się zaczęło.

fot. Beata Malinowska-Petelenz

Rysio z Klanu. R.I.P.

A więc od dziś nie ma Ryszarda Lubicza. Ryśka z Klanu, który, w ciągu 15 lat emitowania serialu, stał się emblematem, postacią kultową, znaną przez wszystkich, nawet tych, którzy Klanu nie oglądali. Ryśkowe „dzieci umyjcie rączki” czy „łazienka jest zamknięta” były wielokrotnie parodiowane, komentowane i przerabiane – weszły też do języka potocznego. 

Starter Wife, czyli wesołość porzuconej żony

Zaledwie sześcioodcinkowa, więc w teorii niezbyt męcząca, opowieść o porzuconej żonie w bogatym świecie Zachodniego Wybrzeża okazała się mocno rozczarowującą, bezpłciowa historią. Jedyne, co przynajmniej chwilami przykuwa uwagę widza to obraz zmieniającej się sytuacji społecznej niechcianej żony. 

Kobieta w Toskanii

I znowu nieserialowo: właśnie nadrobiłam zaległość kinową sprzed, już ponad roku, czyli Zapiski z Toskanii Abbasa Kiarostamiego. To kolejny obraz, po Shirin (składający się z ujęć kobiecych twarzy siedzących w kinie) z udziałem Juliette Binoche oraz pierwszy w całości zrealizowany poza Iranem.

Noc i mgła podwójnie

W tym miesiącu Ursula Blickle Videolounge prezentuje film Noc i mgła Dani’ego Gala. 22minutowy videoart traktujący o nocy z 31 czerwca na 1 lipca 1962, kiedy to prochy Adolfa Eichmanna zostały rozsypane nad międzynarodowymi terytoriami Morza Śródziemnego. Film zrealizowano na podstawie relacji Michaela Goldmana – jednego z policjantów biorących udział w operacji – ofiary i ocalonego z Holocaustu.

Kilka dni temu, odwiedzając wiedeńskie MuseumsQuartier, trafiłam na ten seans.

In treatment 3

Ostatni sezon spotkań z Paulem Westonem nie okazał się już tak wciągający jak poprzednie. Obejrzenie go zajęło mi zdecydowanie więcej czasu niż druga seria. Trochę już powiało nudą.

acta

Dziś tylko linki, których już właściwie komentować nie trzeba. Pozostaje nam tylko wstydzić się, że inicjatywa powstała za czasów polskiej prezydencji UE i dzięki staraniom naszych reprezentantów. Miejmy nadzieję jednak, że nie obudzimy się w Nowym Wspaniałym Niekopiowanym Świecie Orwella.

Poniżej krótkie objaśnienie (może w dość dramatycznym tonie, ale z drugiej strony czemu mielibyśmy zachowywać stoicki spokój?) o co chodzi.

 

Oraz świetny komentarz na blogu Mirka Połyniaka.

In treatment 2

Podążając za ciosem nadrabiania zaległości, w ciągu tygodnia pochłonęłam In treatment 2. Paul Weston i jego nieograniczenie nieszczęśliwi  pacjenci  tym razem spotykają się w Nowym Jorku. Paul jest rozwiedziony, wyprowadził się, mieszka sam. Albo raczej – sam z problemami pacjentów.